Er zijn heel wat goede redenen om dicht bij een treinstation te gaan wonen. Met stip op één staat natuurlijk een vlotte verbinding met het openbaar vervoer. Maar in een stationsbuurt wonen heeft jammer genoeg ook z’n nadelen.
En toen was er … de stationsbuurt
In de negentiende eeuw vervulde ons land een voortrekkersrol op het vlak van treinen en trams. België raakte snel geïndustrialiseerd en nagenoeg elke stad en gemeente kreeg zijn eigen spoorwegstation, in de regel omringd door een volledig nieuwe stationsbuurt.
Hoewel stationsbuurten werden aangelegd volgens de modernste principes van die tijd – met kaarsrechte boulevards tussen het stationsplein en de binnenstad – torsten ze een kwalijke reputatie. Stationsbuurten waren vaak ook uitgaansbuurten met groezelige cafés, rendez-voushotelletjes en louche bars.
Gent-Sint-Pieters als stationsbuurt in evolutie
Vandaag is de situatie helemaal anders. Stations in steden worden alsmaar belangrijker. Net zoals in Japan worden in stationsbuurten heel wat grote winkelcentra, kantoren en restaurants geopend.
Een duidelijk voorbeeld daarvan is Gent-Sint-Pieters. In de afgelopen jaren werd daar een nieuwe ‘bus-hub’ aangelegd onder het Virginie Lovelinggebouw, een kantorencomplex van de Vlaamse Overheid. Dat is handig voor scholieren die van de trein direct kunnen overstappen op een bus, en ook voor ambtenaren is het praktisch. Zij hoeven niet langer met de auto in de file te staan.
Eens alles klaar is, zal Gent-Sint-Pieters een belangrijk knooppunt zijn voor duurzame mobiliteit. Dat maakt de stationsbuurt uiteraard een slimme plaats om te gaan wonen.
Geluidsoverlast in de buurt van stations
Zijn er dan werkelijk geen nadelen te noteren? Toch wel: wie in de stationsbuurt woont, ervaart weleens geluidsoverlast. Gelukkig worden er alsmaar vaker geluidsmuren of bermen opgetrokken om het geluid van de voorbijrijdende treinen zo veel mogelijk uit woonwijken te weren.